Cursor, Click, Select youtube linkedin whatsapp e add list diet heart Phone, Call 13 Play, Next 1 Medical Сross, Sign, Circle Documents, File, List doctor Alarm, Clock, Time, Timer 3 truck 2 apple Arrow 17 Arrow 27 Phone, Call 11 Search, Loupe menu burger square 6 Arrow, Forward chevron down Send Reply, Emails, Letter, Mail 1
خدمات پرستاری برای زدن و کشیدن بخیه در منزل
کشیدن بخیه در منزل
1399-07-05

زدن بخیه در منزل، متداول ترین روش برای ترمیم بریدگی یا زخم است. روش های دیگری که برای درمان زخم استفاده می شود شامل چسب های پوستی، نوارها یا منگنه ها هستند. گاهی اوقات، قبل از اینکه برای یک زخم بسیار آلوده یا عفونی بخیه کامل زده شود چند روز به حال خود رها می شود و یا اینکه تا زمان بهبود عفونت بخیه موقتی و شل زده میشود. 

 مواد یا نخ بخیه که استفاده می شود به دو دسته کلی نخ های قابل جذب یا غیر قابل جذب طبقه بندی می شوند. نخ های بخیه قابل جذب با گذشت زمان حل می شوند. بخیه های غیر قابل جذب باید در مدت زمان مشخص شده توسط پزشک برداشته شوند که بسته به محل و نوع زخم معمولاً 5 تا 10 روز است.

به طور کلی زخمها نیاز به مراقبت و مشاهده مستمر دارند. بعد از اینکه زخم ها بخیه زده می شوند با یک لایه نازک پماد و باند پوشانده می شوند. پزشک یا پرستار در مورد نحوه مراقبت از بخیه ها دستورالعمل هایی می دهد که بیماران حتماً باید از آنها پیروی کنند. 

خدمات پرستاری مورد نیاز  برای زدن و کشیدن بخیه در منزل

در مورد مدت زمان لازم برای خشک نگه داشتن زخم با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید. در بعضی موارد می توان بعد از 24 تا 48 ساعت باند را برداشته و سپس زخم را به آرامی شستشو داد تا پوسته از بین برود. در 48 ساعت اول زخم را مالش ندهید و خیس نکنید. زخم را در آب غوطه ور نکنید. این به معنای عدم شنا، شستن ظروف است (مگر اینکه از دستکش لاستیکی ضخیم استفاده شود)، اجتناب از حمام یا وان آب داغ است تا زمانی که بخیه ها برداشته شوند.

اگر از پزشک دستورالعمل دریافت نکردید، این توصیه کلی را دنبال کنید :

  • زخم را برای اولین روز باندپیچی و خشک نگه دارید.
  • بعد از روز اول، روزی 2 بار زخم را با آب تمیز بشویید. از پراکسید هیدروژن یا الکل استفاده نکنید زیرا باعث کند شدن روند بهبود ی زخم می شود.
  • بهتراست زخم را با یک لایه نازک وازلین و یک باند پانسمان کنید.
  • وازلین بیشتری بزنید و باند را در صورت لزوم تعویض کنید. 
  • طبیعی است که بخیه ها در جایی که بخیه یا منگنه وارد پوست شده، مقدار کمی قرمزی و تورم ایجاد کند. ممکن است زخم و جای بخیه ها دچار خارش یا احساس تحریک شود. هر روز زخم خود را از نظر عفونت بررسی کنید.
  • ممکن است بخیه شما به باند احتیاج نداشته باشد، اگر کثیف نشود، چرکی نمی شود و باید سعی کنید لباس به محل بخیه تماس نگیرد. اگر از بانداژ استفاده می کنید، هر 24 ساعت یکبار و یا هر زمان خیس یا بسیار کثیف ش آن را عوض کنید. 

انواع بخیه و کاربردهای آن‌ها

در دنیای پزشکی، بخیه‌ها نقش مهمی در بستن زخم‌ها و کمک به بهبود آن‌ها دارند. اما آیا می‌دانستید که بخیه‌ها انواع مختلفی دارند و هر کدام برای شرایط خاصی مناسب هستند؟ در این بخش از مقاله، به بررسی انواع بخیه و کاربردهای آن‌ها می‌پردازیم تا به شما در انتخاب بهترین نوع بخیه برای زخم خود کمک کنیم.

بخیه‌های جذبی

بخیه‌های جذبی از موادی ساخته شده‌اند که به مرور زمان توسط بدن جذب می‌شوند و نیازی به کشیدن ندارند. این بخیه‌ها معمولاً از جنس‌های زیر هستند:

کاتگوت: این بخیه از روده گوسفند یا گاو تهیه می‌شود و در عرض چند هفته جذب بدن می‌شود. کات گوت برای بخیه زدن بافت‌های نرم داخلی مانند لایه‌های زیرین پوست، عضلات، و اندام‌های داخلی استفاده می‌شود.

اسید پلی گلیکولیک (PGA): این بخیه مصنوعی در عرض چند ماه جذب بدن می‌شود. PGA برای بخیه زدن پوست و بافت‌های نرم سطحی استفاده می‌شود.

پلی دی اکسانون (PDO): این بخیه مصنوعی در عرض چند ماه جذب بدن می‌شود و برای بخیه زدن پوست و بافت‌های نرم سطحی استفاده می‌شود. PDO نسبت به PGA قوی‌تر است و برای زخم‌هایی که در معرض کشش بیشتری هستند، مناسب‌تر است.

کاربردهای بخیه‌های جذبی

  • بخیه زدن زخم‌های داخلی
  • بخیه زدن زخم‌های سطحی در کودکان
  • بخیه زدن زخم‌هایی که در نواحی با رطوبت بالا قرار دارند (مانند دهان)

بخیه‌های غیرجذبی

بخیه‌های غیرجذبی از موادی ساخته شده‌اند که توسط بدن جذب نمی‌شوند و باید پس از بهبود زخم کشیده شوند. این بخیه‌ها معمولاً از جنس‌های زیر هستند:

نایلون: این بخیه مصنوعی بسیار قوی و بادوام است و برای بخیه زدن پوست و بافت‌های نرم سطحی استفاده می‌شود. نایلون در رنگ‌های مختلف موجود است و می‌توان آن را با رنگ پوست بیمار تطبیق داد.

پلی پروپیلن: این بخیه مصنوعی نیز بسیار قوی و بادوام است و برای بخیه زدن پوست، بافت‌های نرم سطحی، و تاندون‌ها استفاده می‌شود. پلی پروپیلن در برابر عفونت مقاوم است.

ابریشم: این بخیه طبیعی از پیله کرم ابریشم تهیه می‌شود. ابریشم برای بخیه زدن پوست و بافت‌های نرم سطحی استفاده می‌شود، اما به دلیل خطر واکنش آلرژیک، کمتر از بخیه‌های مصنوعی استفاده می‌شود.

پلی استر: این بخیه مصنوعی قوی و بادوام است و برای بخیه زدن پوست، بافت‌های نرم سطحی، و تاندون‌ها استفاده می‌شود. پلی استر در برابر عفونت مقاوم است.

فولاد ضد زنگ: این بخیه فلزی بسیار قوی و بادوام است و برای بستن استخوان‌ها و غضروف‌ها استفاده می‌شود.

کاربردهای بخیه‌های غیرجذبی

  • بخیه زدن زخم‌های عمیق
  • بخیه زدن زخم‌هایی که در معرض فشار یا کشش زیادی هستند (مانند زخم‌های روی مفاصل)
  • بخیه زدن زخم‌هایی که نیاز به حمایت طولانی مدت دارند
  • بخیه زدن زخم‌هایی که در معرض عفونت هستند

بخیه‌های پوستی (استری-استریپ)

بخیه‌های پوستی یا استری-استریپ نوارهای چسبنده‌ای هستند که برای بستن زخم‌های سطحی و کوچک استفاده می‌شوند. این بخیه‌ها نیازی به کشیدن ندارند و به مرور زمان خود به خود می‌افتند.

کاربردهای بخیه‌های پوستی

  • بستن زخم‌های سطحی و کوچک
  • بستن زخم‌هایی که در نواحی با حرکت زیاد قرار دارند (مانند صورت)
  • بستن زخم‌ها در کودکان (به دلیل درد کمتر نسبت به بخیه‌های سنتی)

مدت زمان لازم برای کشیدن بخیه ها

پرستار یا پزشک به شما خواهد گفت که چه موقع بخیه ها باید خارج شوند. در خدمات پرستاری در منزل چندین فاکتور مانند محل، عمق و اندازه زخم و سلامت عمومی بیمار برای تعیین مدت زمان ماندن بخیه ها در نظر گرفته می شود. می توانید از دستورالعملها زیر برای زدن و کشیدن بخیه در منزل پیروی کنید.

مدت زمان کشیدن بخیه ها با توجه به ناحیه زخم معمولا به صورت زیر است:

  • کشیدن بخیه از صورت در 4 تا 5 روز.
  • کشیدن بخیه از دست و بازو در 5 تا 10 روز.
  • کشیدن بخیه از پاها، پاها، سینه، شکم و پشت در طی 7 تا 14 روز
  • کشیدن بخیه از مفصل در 7 تا 14 روز.

علائم عفونت زخم بعد از زدن و کشیدن بخیه در منزل

 پس از بخیه زدن، زمانی که می خواهید پانسمان را تعویض کنید، زخم و بخیه را معاینه کنید. به دنبال این علائم یا نشانه های عفونت باشید:

  • افزایش درد
  • تورم
  • قرمزی
  • تب
  • تخلیه چرک یا مواد شبه چرکی
  • جدا شدن زخم

در صورت بروز هر یک از این علائم، باید سریعاً برای ارزیابی بیشتر با پزشک یا خدمات پرستاری تماس بگیرید. آنها احتمالاً با استفاده از آنتی بیوتیک درمان عفونت را شروع می کند و در صورتی که یک زخم طولانی و عمیق عفونت کرده باشند ممکن است از شما بخواهند که به بیمارستان مراجعه کنید.

بخیه زدن در منزل

کشیدن بخیه در منزل یکی از خدمات پرطرفدار پزشکی در منزل است. این خدمت برای افرادی که به دلایل مختلف قادر به مراجعه به مراکز درمانی نیستند و یا ترجیح می‌دهند در محیط آرام و راحت منزل خود بخیه‌هایشان را بکشند، بسیار مناسب است. اما قبل از هر چیز، باید بدانید که کشیدن بخیه در منزل فقط برای بخیه‌های ساده و سطحی که در معرض عفونت نیستند، توصیه می‌شود. در صورت داشتن بخیه‌های عمیق، عفونی، یا بخیه‌هایی که در نواحی حساس بدن قرار دارند، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.

روش کشیدن بخیه‌ها به چه صورت می‌باشد؟

کشیدن بخیه یک روش ساده و سریع است که توسط پزشک یا پرستار انجام می‌شود. مراحل انجام این کار به شرح زیر است:

ضدعفونی کردن ناحیه بخیه: ابتدا ناحیه بخیه با استفاده از محلول ضدعفونی کننده تمیز می‌شود.

برداشتن بخیه‌ها: با استفاده از یک پنس مخصوص، پزشک یا پرستار به آرامی نخ بخیه را می‌گیرد و با یک قیچی جراحی کوچک، آن را می‌چیند. این کار برای همه بخیه‌ها تکرار می‌شود.

پانسمان کردن زخم: پس از برداشتن بخیه‌ها، زخم با پانسمان استریل پوشانده می‌شود.

بعد از کشیدن بخیه چه کاری باید انجام داد؟

پس از کشیدن بخیه‌ها، رعایت موارد زیر ضروری است:

تمیز نگه داشتن زخم: زخم را حداقل روزی دو بار با آب و صابون بشویید و خشک کنید. از دست زدن به زخم با دست‌های آلوده خودداری کنید.

استفاده از پماد آنتی‌بیوتیک (در صورت تجویز پزشک): در صورت تجویز پزشک، از پماد آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت استفاده کنید.

تعویض منظم پانسمان: پانسمان را حداقل روزی یک بار یا در صورت کثیف شدن، تعویض کنید.

اجتناب از فعالیت‌های سنگین: تا بهبود کامل زخم، از انجام فعالیت‌های سنگین که باعث کشیدگی یا فشار بر روی زخم می‌شود، خودداری کنید.

توجه به علائم عفونت: در صورت مشاهده علائمی مثل قرمزی، تورم، درد، ترشح چرک، یا تب، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

مزایای کشیدن بخیه در منزل

کشیدن بخیه در منزل مزایای زیادی دارد، از جمله:

راحتی و آسایش بیمار: بیمار می‌تواند در محیط آرام و راحت منزل خود بخیه‌هایش را بکشد و نیازی به مراجعه به مراکز درمانی ندارد.

صرفه‌جویی در وقت و هزینه: کشیدن بخیه در منزل باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه بیمار می‌شود.

کاهش خطر عفونت: با رعایت اصول بهداشتی در منزل، خطر عفونت پس از کشیدن بخیه کاهش می‌یابد.

حفظ حریم خصوصی: کشیدن بخیه در منزل حریم خصوصی بیمار را حفظ می‌کند.

تعرفه کشیدن بخیه در منزل

هزینه کشیدن بخیه در منزل بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله تعداد بخیه‌ها، محل زخم، و تجربه پزشک یا پرستار. اما به طور کلی، این هزینه نسبت به کشیدن بخیه در بیمارستان یا درمانگاه کمتر است.

در پایان

بخیه زدن در منزل یک روش ایمن و موثر برای درمان زخم‌ها است. با رعایت نکات بهداشتی و مراقبت‌های لازم، می‌توانید به راحتی و در منزل خود بخیه‌هایتان را بکشید و از مزایای این روش بهره‌مند شوید. در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

چه موقع برای مراقبت از زخم و یا زدن و کشیدن بخیه در منزل با خدمات پرستاری تماس بگیرید

اگر زخمی عمیق است و طول آن بیش از حدود ¼ اینچ است، خونریزی متوقف نمی شود و یا در یک منطقه حساس از نظر زیبایی (به عنوان مثال منطقه چشم، لب ها یا دستگاه تناسلی) قرار دارد، با خدمات پرستاری تماس بگیرید یا مراجعه فوری به اورژانس را در نظر بگیرید. مرکز خدمات پرستاری برای زدن و کشیدن بخیه در منزل برای تمام زخمها و نواحی بخیه زده شده به شما کمک می کند اما اگر نگرانی های زیادی برای جای زخم دارید و مثلا زخم در ناحیه صورت قرار دارد و در مورد زیبایی خود بیش از حد نگرانید ممکن است لازم باشد برای زدن بخیه با یک جراح پلاستیک که مهارت زیادی در انواع روش های خاص بخیه زدن دارد مشورت کنید.

همچنین در صورت ادامه خونریزی، برای خارج کردن بخیه ها باید با خدمات پرستاری اورژانسی تماس بگیرید. اگر بخیه های شما قبل از موعد مقرر خود به خود باز شده، با پرستاری که مسئول مراقبت از زخم شما است تماس بگیرید زیرا ممکن است زخم شما باز شود و احتمالاً باعث ایجاد جای زخم بزرگتری شود.

انواع مختلف بخیه ها برای استفاده در زدن و کشیدن بخیه در منزل

انواع مختلفی از بخیه ها با خواص مختلف وجود دارد که برای زدن و کشیدن بخیه در منزل جهت نیازهای مختلف بیمار استفاده میشود. بسته به نوع بافت دوخته شده در کنار هم و مدت زمان لازم بهبودی بخیه ها انتخاب می شوند. بخیه ها به طور عمده به دو گروه زیر تقسیم می شوند:

بخیه های قابل جذب – بخیه های قابل جذب نیاز به خارج کردن دستی ندارند و با بهبودی زخم پس از مدت زمان مشخصی در بافت تجزیه و حل می شوند.

بخیه های غیر قابل جذب – بخیه های غیر قابل جذب حتی پس از مدت زمان مشخصی جذب نمی شوند و پس از بهبودی زخم یا برش لازم است که توسط پزشک برداشته شود.

0  دیدگاه
شماهم توی این بحث شرکت کنید

کامنتی ثبت نشده است

0  دیدگاه
شماهم توی این بحث شرکت کنید

کامنتی ثبت نشده است