سپسیس، یک پاسخ شدید و تهدیدکننده حیات بدن به عفونت است که در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند منجر به نارسایی اندام‌ها و مرگ شود. این بیماری پیچیده، با فعال‌سازی بیش از حد سیستم ایمنی بدن همراه است که در نتیجه آن، بدن به بافت‌های خود آسیب می‌رساند. سپسیس می‌تواند در اثر هر نوع عفونتی ایجاد شود، از عفونت‌های خفیف تا عفونت‌های جدی‌تر مانند پنومونی، عفونت‌های ادراری و عفونت‌های خون.
علل مرگ در سپسیس
علت اصلی مرگ در بیماران مبتلا به سپسیس، نارسایی چندین اندام بدن است. هنگامی که سیستم ایمنی بدن به شدت فعال می‌شود، مویرگ‌های کوچک در سراسر بدن ملتهب شده و منقبض می‌شوند. این امر باعث کاهش جریان خون به اندام‌ها و در نتیجه نارسایی آن‌ها می‌شود. شایع‌ترین اندام‌هایی که در سپسیس دچار نارسایی می‌شوند عبارتند از:
- ریه‌ها: نارسایی تنفسی یکی از علل اصلی مرگ در بیماران سپتیک است.
- کلیه‌ها: نارسایی کلیوی در بیماران سپتیک بسیار شایع است.
- کبد: نارسایی کبد نیز می‌تواند در سپسیس رخ دهد.
- قلب: شوک سپتیک، که یک افت شدید فشار خون است، می‌تواند منجر به نارسایی قلبی شود.
سپسیس در بیماران سرطانی
بیماران سرطانی به دلیل ضعف سیستم ایمنی، بیشتر در معرض ابتلا به سپسیس قرار دارند. شیمی درمانی، رادیوتراپی و سایر درمان‌های سرطان می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و خطر ابتلا به عفونت و در نتیجه سپسیس را افزایش دهند. همچنین، تومورها می‌توانند به عنوان یک منبع عفونت عمل کرده و باعث ایجاد سپسیس شوند.
ارائه خدمات تزریق و وصل سرم در منزل
[شبانه روزی+پرستار خانم و آقا] توسط تیم نبض اول
درمان سپسیس
درمان سپسیس باید هرچه سریع‌تر آغاز شود و شامل موارد زیر است:
- آنتی‌بیوتیک‌ها: تجویز سریع و دقیق آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت زیربنایی ضروری است.
- پشتیبانی حیاتی: حفظ فشار خون، اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها و تعادل مایعات بدن از اهمیت بالایی برخوردار است.
- درمان نارسایی اندام‌ها: در صورت بروز نارسایی اندام، درمان‌های اختصاصی برای هر اندام مورد نیاز است.
علائم سپسیس در نوزادان
علائم سپسیس در نوزادان ممکن است مبهم و غیر اختصاصی باشد و شامل موارد زیر است:
- تب یا دمای پایین بدن
- بی حالی و بی‌حالی
- مشکل در تغذیه
- مشکل در تنفس
- رنگ پریدگی پوست
- تحریک‌پذیری یا خواب آلودگی بیش از حد
آزمایش‌های تشخیص سپسیس
تشخیص سپسیس بر اساس علائم بالینی، آزمایش‌های خون و کشت خون انجام می‌شود. آزمایش‌های خون شامل شمارش گلبول‌های سفید، سرعت رسوب گلبول‌های قرمز و پروتئین واکنش‌زا C است که می‌توانند به تشخیص عفونت و التهاب کمک کنند. کشت خون برای شناسایی عامل عفونت و تعیین آنتی‌بیوتیک مناسب ضروری است.
تفاوت بین سپسیس و شوک سپتیک
سپسیس و شوک سپتیک هر دو عارضه‌های جدی هستند که در اثر پاسخ شدید بدن به عفونت ایجاد می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد:
- سپسیس: سپسیس زمانی رخ می‌دهد که بدن به عفونتی که در آن وجود دارد، پاسخ شدید و نامناسب نشان می‌دهد. این پاسخ باعث التهاب گسترده در سراسر بدن می‌شود و می‌تواند منجر به نارسایی اندام‌ها شود.
- شوک سپتیک: شوک سپتیک مرحله پیشرفته‌تر سپسیس است که در آن فشار خون به شدت کاهش می‌یابد و بدن قادر به رساندن خون کافی به اندام‌ها نیست. این وضعیت بسیار خطرناک است و می‌تواند به مرگ منجر شود.
به عبارت دیگر، سپسیس یک پاسخ التهابی گسترده به عفونت است، در حالی که شوک سپتیک یک عارضه تهدیدکننده حیات است که در نتیجه کاهش شدید فشار خون در سپسیس رخ می‌دهد.
نقش سیستم ایمنی در ایجاد سپسیس
سیستم ایمنی بدن معمولاً برای محافظت از ما در برابر عفونت‌ها عمل می‌کند. با این حال، در برخی موارد، سیستم ایمنی می‌تواند به طور بیش از حد فعال شود و به بافت‌های بدن آسیب برساند. این پاسخ بیش از حد سیستم ایمنی در برابر عفونت، به عنوان طوفان سیتوکینی شناخته می‌شود و یکی از دلایل اصلی ایجاد سپسیس است.
در سپسیس، سیستم ایمنی بدن مقادیر زیادی سیتوکین (پروتئین‌های پیام‌رسان) آزاد می‌کند که باعث التهاب گسترده در سراسر بدن می‌شوند. این التهاب می‌تواند به عروق خونی آسیب برساند، باعث لخته شدن خون شود و منجر به کاهش جریان خون به اندام‌ها شود.
پیشگیری از سپسیس
اگرچه نمی‌توان از همه موارد سپسیس پیشگیری کرد، اما می‌توان با اقدامات زیر خطر ابتلا به آن را کاهش داد:
- کنترل عفونت‌ها: واکسیناسیون، بهداشت خوب و درمان سریع عفونت‌ها می‌تواند از بروز سپسیس جلوگیری کند.
- درمان بیماری‌های زمینه‌ای: کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و بیماری‌های ریوی می‌تواند خطر ابتلا به سپسیس را کاهش دهد.
- مراقبت از بیماران در معرض خطر: بیماران بستری در بیمارستان، بیماران مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سپسیس هستند. مراقبت‌های ویژه از این بیماران می‌تواند خطر ابتلا به عفونت و در نتیجه سپسیس را کاهش دهد.
عوارض طولانی مدت سپسیس
بسیاری از افرادی که از سپسیس جان سالم به در می‌برند، ممکن است عوارض طولانی مدت را تجربه کنند. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خستگی مزمن: احساس خستگی و ضعف شدید که ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد.
- اختلالات شناختی: مشکل در تمرکز، حافظه و یادگیری.
- مشکلات عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، ضعف عضلانی و کاهش قدرت.
- مشکلات قلبی: افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی.
- مشکلات ریوی: کاهش عملکرد ریه و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های ریوی.
- مشکلات روانی: افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه.
کامنتی ثبت نشده است